"Yanlış bir hayat doğru yaşanamaz."
Adorno
Kurmaca köy, Dogville'deyiz. Gerçekte hiçbir şekilde var olmayan
bir yerdeyiz. Gerçek mekanlardan bağımsız bir dekor üzerinde insanların ve
insan dışındaki tek canlı olan köpeğin temaşası tek gerçeklik olarak sunuluyor.
Mekan izleyicide farklı bir duyarlılık yaratıyor, toplumu bir tiyatro sahnesi
gibi görmemizi sağlıyor. Dışarıya ve dışarıdan gelen yabancılara açık olmayan
bir yer burası. Gelişmeye, farklılığa, yeniliğe kapalı bir yer.
"Minyatürün içindeki erdemi anlamak için büyüğün içindeki
küçüğü bulmak gerek." McLuhan çalışmalarında dünyanın “küresel bir köye”
dönüştüğünü öne sürmüştür. Dünya küreselleşmeyle küçülür, hatta bir minyatür
haline bile gelebilir. Dogville bir minyatür aynı zamanda. Yaşadığımız dünyanın
küçük bir kopyası.
Peşindeki gangsterlerden kaçan Grace, Dogville adındaki
yere sığınır. Gangsterler tarafından aranması, suç işlememesine karşın Dogville
halkı gözünde onu bir suçlu yapar, aynı zamanda polisler de gangsterlerle
işbirliği içerisindedir onlar da Grace'in peşindedir. Suç kavramına nasıl yoz
bir tutumla yaklaşıldığı bizleri dehşete düşürüyor. Gangster, zaten yasadışı
işler yapar. Suç işler. Suç işleyenler tarafından aranıyor olmak, masum birini
suçlu konuma çekebilir ve hiç sorgulamaya gerek duyulmadan o kişi suçlulukla
yaftalanabilir. Günümüzde de her şeye fiyatını gösteren bir yafta asılmıyor mu?
Grace'in yaftası boynuna takılan zincirdir. Eskiden kölelerin ayağına vurulan
zincir... Grace köyün kölesi haline gelir. Köleleştirilir.
Grace'in burada kalması için ona on beş günlük bir süre verilir,
bu sürede Grace suçunu hafifletecek ve halkın çeşitli ihtiyaçlarına cevap
verecektir, halkın ihtiyaçlarını karşılaması anlaşmasıyla suçu görmezden
gelinecektir. Faydacı zihniyetin nasıl bir hastalık olduğunu burada
görebiliriz. Bu aynı zamanda modern kölelik zihniyetidir. Grace'in varlığının
sömürüsü... İlk on beş günlük süreçte halk, ona hangi konuda ihtiyaç duyduğunu
bilemez. Başlangıçta iyi niyetlerle kadına sahip çıkar, bütün angaryayı
yaptırmak koşuluyla. Otorite haline gelen Dogville, yaptığı işler karşılığında
Grace için para ödememeye başlar. Çalışana para verilmediği durumlarda bu özgür
olmayan emektir. Köleliktir. Dogville halkı kararlarını bir çan altında,
çanı çalarak verir. Çan her çalışında Grace için yeni bir karar verilmiştir.
Otoritenin din ile ilişkisini düşünebiliriz.
Grace'in kendileri açısından da bir tehlike arz etmesiyle
aralarındaki ilişki farklı boyutlar kazanmaya başlar. Tom'un vaazları işe
yaramaz, çünkü insanlık için vaazlar işe yaramaz. Grace, Dogville'in öteki
yüzünü görmeye başlar. Grace için yapılan iyiliği bir lütuf olarak gören halk,
giderek kötülükle hareket etmeye başlar. Hoşlanmadıkları şeylerle
karşılaştıklarında bunun tek bir sorumlusu olabilir, sorgulamaya gerek yoktur,
bu kişi Grace'tir. Dogville adındaki küçük otorite, Grace üzerindeki
otoritesini işkence boyutlarına vardırır.
Marks, salt insanı yabancılaşmamış durumuna geri dönmeye,
doğayla, başka insanlarla ve toplumla yeniden birleşmeye ihtiyaç duyan bir
varlık olarak görmüştür. Grace için toplumla birleşme mümkün olmamıştır.
Ötekinin insan olamama hali buna engel teşkil etmiştir. Sadece bir köpek
kalmıştır geride, özü gereği doğasını yaşayabilen...
Grace'in Dogville'den kaçma çabası büyük bir ihanetle son
bulmuştur. Yardımda bulunduğu herkes ona ihanet etmiştir. Gangsterler Grace'in
izini bulur, gangsterlerin liderinin Grace'in babası olduğunu görürüz.
Babasıyla olan diyalektiği ve kibir temalı diyaloglar, Thomas Hobbes'un
"İnsan insanın kurdudur." deyişini anımsatır. İnsanlar kendi
varlıklarını korumak için her şeyi yapacaklardır. Birlikte yaşayan herkes savaş
halindedir bu nedenle doğal bir güç tarafından yönetilmeye ihtiyaç duyarlar bu
da devlet denen mekanizmayı ortaya çıkarır. Baba burada bir güç unsurudur.
Kızını korumakla ve ona gücü sunmakla yükümlü bir güç...
Grace babasının ona sunduğu gücü, Dogville adındaki dünyanın
minyatürünü ateşe vererek kullanacaktır. Dogville halkı yeterince iyi
davranmamıştır. İnsanın özü iyiyse de onu kötüleştiren toplumsal yaşam yok
edilmelidir. İntikam, insanların birbirlerine ödemekle yükümlü oldukları bir
sorumluluktur.
Küle dönen Dogville'den geriye sadece doğasını, özünün
gereğini yaşayan bir köpeğin sesi ve dekoru kalır.
L. Aragon'un Dekorlar şiiriyle yazımı noktalamak istiyorum.
Ne kadar ufuk değişsekte/Yürekte ahenksizlik kalan/ Kişiler
kişiler kişiler/Bütün bu saçmalıklar içinde/ Sadece dekoru bize kalan/ O alıp
hep eve getirirdi/ Aptal ve yobaz olanları/ Okurdum tembelce uzaklaşmayı/
Mevsimden kaçan bir gün gibi/ Sadece dekoru bize kalan...
Not: Muhyiddin-i Arabi'ye göre, Hz. Musa'nın halkı için verdiği
savaş, halkın yaratılışıyla bir ele alınmalıdır. Eğer Hz. Musa halkına çağrıda
bulunduğunda, yaratılış gereği gelmeyenler olduysa bu, Hz. Musa'nın bütünle
beraber anılması gerektiği içindir. Bütün peygamberler halklarıyla beraber
anılır: Yok edilen halklar dahil.
Yorumlar
Yorum Gönder